Τα πρωινά...

Αλλά πρωινά
Τίποτε δεν γίνεται
Περνάνε ήσυχα
Μετά την βόλτα όλα ήρεμα, συνηθισμένα ...
Σήμερα... σε "είδα" μετά 6 έτη
Αρρώστησες στην εντατική
Διορίστηκες ως αναπληρώτρια
Διορίστηκες ως αναπληρωτής
Εργάζεσαι σε Ιδιωτικό Σχολείο
Και... άπλωνες τα ρούχα σου...
Τι άλλο;... 

πεταλούδες 

Αλλά πρωϊνά, περνάνε ήσυχα, κάποιο τηλέφωνο να κάνω κατά την διάρκεια της βόλτας μου στην ήσυχη πόλη, 

ήσυχη πόλη

για να περάσει η ώρα και να ξαναμπώ στο σπίτι μου. 

Μετά την βόλτα όλα πηγαίνουνε πρίμα και κυριαρχεί μία ψυχική ήρεμα, μέσα μου.  Όμως, σήμερα, σε συνάντησα, κι είχαμε έξι έτη

έξι έτη

 να τα πούμε.  Αλήθεια, πώς σε λένε;  Πάντα ξεχνάω ονόματα.  Ακόμα, έμαθα για σένα.   Δεν είσαι πλέον σπίτι σου, πήγες στο νοσοκομείο,

νοσοκομείο

   Δεν το έμαθα, άκουσα απ' ευθείας από το τηλέφωνο ότι είσαι στην εντατική.  Στην ενταντική!  Αυτές τις μέρες που οι εταντικές είναι γεμάτες και οι άνθρωποι δεν μπορούν να επισκεφθούν τους αρρώστους τους, άρα ήσουνα μόνος 

μόνος

σε εκείνον τον χώρο. 

Μία χαρά όμως, πήρα, επιτέλους, διορίστηκες.  Αναπληρώτρια 

διορίστηκες

αλλά διορίστηκες ουσιαστικά.  Σε μία εποχή που δεν υπάρχουν μόνιμοι, αυτό ήταν περίφημο νέο. 

κι εσύ! Διορίστηκες κι εσύ ως αναπληρωτής. 

αναπληρωτής

Ό,τι καλύτερο για το μέλλον σου.  Ευκαιρία να δημιουργήσεις.  Μετά την καριέρα να δημιουργήσεις μία οικογένεια σωστή.  

οικογένεια 

Αλλά εσύ δεν φαίνεται να θέλεις να πας αναπληρώτρια, σού αρέσει να είσαι κοντά στο σπίτι σου, δασκάλα σε Ιδιωτικό Σχολείο.  

Ιδιωτικό Σχολείο

Δεν είναι άσχημα.  Πιστεύω να ξέρεις ότι χρειάζεται να έχεις μόρια, χρειάζεται να έχεις ασφάλιση.  Μέχρι πότε θα σε ζουν οι γονείς σου... 

Και τέλος, άπλωνες τα ρούχα σου, 

τα ρούχα σου

ευκαιρία να μιλήσουμε.  Όταν απλώνεις εσύ, τότε έχεις τον χρόνο να τα πούμε στο τηλέφωνο.  Τίποτε άλλο δεν έμαθα για σένα. 

Η βόλτα μου είχε τελειώσει.  Άνοιξα με το κλειδί την εξώπορτα του σπιτιού μας... 

εξώπορτα