H Άννα

H Άννα μεγάλωσε στην Αδριανούπολη.

Αδριανούπολη, 2017, της Λίτσας Δημοπούλου

Πού είναι η Αδριανούπολη;  Κάποτε ήταν Ελληνική, όταν η Άννα ήτανε παιδί.  Στην ανταλλαγή των πληθυσμών, μάλλον, έφυγε απ' την αγαπημένη της πόλη αναγκαστικά.  Μαζύ με τον άνδρα της και το παιδί της;  (Σίγουρα το ένα απ' τα τρία).

με το παιδί της

Ερχόμενη στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε στην Ξάνθη.

Ξάνθη

Κάπου, που να ήταν κοντά με την πόλη της.  Ποτέ της δεν ξέχασε το μέρος που μεγάλωσε.  Έλεγε, μάλιστα, ένα ποίημα, για την σημαία,

Επίσημη σημαια στρατηγείου Σμύρνης 1919-1920

Στρατηγός Λεωνίδας Παρασκευόπουλος

που είχε μάθει στο σχολείο με περισσό θάρρος και όμορφο τρόπο:

Έλεγε ένα ποίημα....

"Ποιους ουρανούς εξάνισες και... μακρυά σου;..."

Δεν το θυμάμαι καλά.

Η Άννα το θυμότανε και το έγραψα, κι εγώ, κάπου για να το έχω.  Δεν το έδωσα ποτέ σε κάποιον δάσκαλο για να το πει μαθητής.  Η Άννα θα ήταν η μοναδική στην μνήμη μου που θα το απήγγειλε.... αυτό το ποίημα....  με περισσό θάρρος και όμορφο τρόπο.

Στην Ξάνθη, μεγάλωσε τα τρία παιδιά της.  Στην κατοχή δεν είχανε πρόβλημα με τα τρόφιμα μιας και ο σύζυγός της ήτανε αρτοποιός, φούρναρης δηλαδή.

φούρναρης

Μεγαλώνοντας τα παιδιά της, αφήσανε στην όμορφη Ξάνθη.  Η κόρη και το δεύτερο παιδί της, ένας απ' τους γυιους της, πήγαν στην Θεσσαλονίκη, ο μικρός της γυιος παντρεύτηκε, κι δημιούργησε μία όμορφη οικογένειά στην Αθήνα.

Αθήνα

Η Άννα, στην πορεία της ζωής της, έφθασε και στην Αθήνα, στον Χολαργό συγκεκριμένα.  Εκεί όπου την γνώρισα.  Η Άννα έζησε αρκετά χρόνια μετά την γνωριμία μας.  Όμως, για όσο γνωριζόμασταν θυμάμαι που μιλούσε για τον αδελφό της.  Τον αδελφό της που έμεινε στην Αδριανούπολη, τον αδελφό της που δεν την βοήθησε όταν ήλθε στην Ελλάδα με το παιδί της στην αγκαλιά...

με το παιδί ... στην αγκαλιά

Και μετά από τόσα χρόνια τα έβαζε μαζύ του.  Γιατί;  ήταν το ερώτημα. Γιατί δεν την ακολούθησε στην Θράκη....  Και ενώ ή Άννα πέρασε από συμπληγάδες, έφτιαξε μία νέα ζωή στην Ξάνθη, πήγε και στην Θεσσαλονίκη να βρει τα δυο παιδιά της, ήρθε στην Αθήνα, να κρατήσει... τα παιδιά της εγγονής της, τα δισέγγονά της... αυτό το 'γιατί" την τυραννούσε.  Γιατί ο αδελφός της έμεινε στην Αδριανούπολη...

Αδριανούπολη

Υπάρχει κι ένα άλλο "γιατί" τώρα που η Άννα δεν υπάρχει πια.  Γιατί η Άννα δεν έμεινε στην πόλη της.  Γιατί άφησε την ζωή της.  Γιατί δεν έμεινε στην Αδριανούπολη,

Αδριανούπολη 1912

κοντά στον αδελφό της που δεν την βοήθησε όταν ήλθε στην Ελλάδα με το παιδί της στην αγκαλιά...

Τον αδελφό της που δεν τον είχε ξαναδεί... από τότε...

Lamprini T.



Υ.Γ. Ο Θεός να τους αναπαύσει...

Η μαμά

Η μαμά δεν θέλει να γράψω την ιστορία της.   Ούτε κι

εγώ...

η μαμά... προτελευταία από δεξιά... 

στην παρουσίαση στο Πέραμα... νο 2

Lamprini T.

Ο Γιώργος

Ο Γιώργος δεν τραγουδάει πολύ, όταν κάνουμε πρόβες.  Σήμερα, ήταν με μία σημαιούλα, (μάλλον θάταν κατασκευή από την κυρία τους)

σημαιούλα

 και την κυμάτιζε πήγαινε - έλα στην τάξη.  Τον άφησα. Πότε θα το ξανακάνει αυτό;  Μετά, την ώρα του παιγνιδιού, έγραφε στον πίνακα κουβέντες όμορφες... για την Ελλάδα μας...

ΕΛΛΑΔΑ!!!!!!!!!

Ο Γιώργος δεν τραγουδάει πολύ... αλλά, είναι ΕΛΛΗΝΑΣ!!!!

Μπράβο, παιδί μου...

Lamprini T.

Χ.

Τι να σού πω κορίτσι μου.  Χ. μου...

Έπεσες θύμα ... σε ξένη χώρα.

ξένη χώρα

Έμεινες σε κρίσιμη κατάσταση στο νοσοκομείο .  Μετά από μέρες πέθανες;...

Οι δικοί σου έδωσαν τα όργανά σου.  Θα σε αποτεφρώσουν... Τι να πω...

Είσαι άτυχη...


Lamprini T.

H Aπελλήν...

Cher Apelen
Je suis la fille qui a écrit la lettre de votre bonne Sophie divine ...

Ντοννβιλλ... 

Εκκλησία στο Ντοννβιλλ... 

Je vous souhaite de vivre, d'être content ...
C'était vraiment touchant, grâce à cette lettre de vous rencontrer ...

Bon avenir

La Vierge Marie avec vous...

Amicalemant votre

Lamprini T.


Αγαπητή Απελλην,

Eίμαι η κοπέλλα που έγραψε το γράμμα της καλής σου θείας Σοφίας...

Σού εύχομαι να ζήσεις, να ευτυχήσεις...
Ήταν πραγματικά συγκινητικό,μέσα από αυτό το γράμμα να σε γνωρίσω...

Καλορίζικη...

Η Παναγιά μαζύ σου...

Φιλικώς δική σας

Λαμπρινή Τ.

Country	France
Region	Occitanie
Department	Haute-Garonne
Arrondissement	Toulouse
Canton	Escalquens
Intercommunality	Sicoval

 Donneville... χωριό 1000 και κατοίκων...

H Aπελλήν... βαπτίστηκε... στην Ντοννβίλλ.  


Τι συγκίνηση...

Να μάς ζήσει...

Lamprini T.

Κική Μορφονιού, Μαρία Κάλλας,

Nα ανοίγεις το ράδιο και να ακούς την Κική Μορφονιού να μιλάει για την Κάλλας... Όλα τα

λεφτά!!

Μαρία Κάλλας, Κική Μορφονιού

Και η ιστορία όπως την περιγράφει η κυρία Κική Μορφονιού... και είναι αυτό που με ενδιαφέρει σε αυτό το μπλογκ....

"Ενα πρωινό, συνοδευόμενη από τον μαέστρο Τόλη Καραλίβανο φθάνουμε στο ξενοδοχείο της Μεγάλης Βρετανίας. Ετρεμα σαν το ψάρι. Ανεβαίνουμε στη σουίτα της. Ανοίγει η πόρτα. Βλέπω την Κάλλας να με καλωσορίζει με ένα γλυκό χαμόγελο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτήν τη στιγμή. Ηταν πολύ όμορφη, ήρεμη, γλυκιά. Δεν πρόλαβα να της δώσω το τρεμάμενο χέρι μου, πρότεινε το δικό της λέγοντάς μου: ''Κάθισε λίγο στον καναπέ. Ηρέμησε''. Αυτή η ζεστή καλοσυνάτη φωνή της και η γλυκιά αύρα της με ησύχασαν λίγο. Αρχίσαμε να τραγουδάμε το ντουέτο από τη ''Νόρμα''. Ξεχάστηκα, παρασύρθηκα από τη φωνή της. Αφού τελειώσαμε με χτυπά απαλά στην πλάτη και μου λέει: ''Θα τραγουδήσεις μαζί μου. Μ' αρέσει η φωνή σου και ο τρόπος που τραγουδάς. Ταιριάζουν οι φωνές μας στο ντουέτο''. Παίρνω το χέρι της κι αυθόρμητα το φιλάω... Ηταν πολύ ζεστή και φιλική μαζί μου».


Lamprini T.

Y.Γ.  Τα ρέστα μου!


Υ.Γ. 2 Δείτε κι αυτό: http://www.iefimerida.gr/news/170884/h-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CF%86%CE%AE%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%BC%CE%BF%CF%81%CF%86%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%8D-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%8C%CF%83%CE%B1-%CE%AD%CE%B6%CE%B7%CF%83%CE%B5-%CE%B4%CE%AF%CF%80%CE%BB%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%B1



Υ.Γ. 3  

                                    Morfoniou, Kalomoiris - Mother's Ring 1958

Μορφονιού, Καλομοίρης (συνθέτης) - Το Δαχτυλίδι της Μάνας

Kiki Morfoniou Stride la vampa

Ο Κώστας...

Ο Κώστας ήταν σίγουρος ότι με την θεραπευτική αγωγή που έκανε στον γυιο του... θα πετύχαινε αυτό που ήθελε... Να ψηλώσει ο γυιος του...

Και ψήλωσε.... Μόνον που δεν ξέρω αν η θεραπεία έχει ... και ... συνέπειες

Θα δείξει, αν ζούμε...

θα ψηλώσει;... 

Lamprini T.

To γατί

Βράδυ, και φυσάει πολύ... Ένα γατί με είδε και με πλησίασε... Ανήσυχο, κοιτούσε εδώ κι εκεί. Τα φύλλα είχαν πέσει, και με τον αέρα στριφογύριζαν και το φόβιζαν....

Το καημένο το γατί...

Του κάνω "ΝΙΑΟΥ"... και μού απαντάει απελπισμένο:... "νιάου"...

"Μην φοβάσαι", του λέω, "αέρας είναι... "

Δεν νομίζω να το κατάλαβε...

NIAOY

Lamprini T. 

Το περίπτερο κι η ιστορία του

Το περίπτερο κι η ιστορία του
Τα πως και τα

γιατί...

Περίπτερο... κλειστό... 

Ο περιπτερούχος είχε αρκετά χρόνια αυτό το περίπτερο.  Πριν από αυτόν είχαν κι άλλοι γίνει ιδιοκτήτες του.  Φέτος το βρήκαμε κλειστό.  Ακόμα ένα , σκεφτήκαμε που έκλεισε.  Κι όμως, το έκλεισε, δεν τού το κλείσανε του ανθρώπου αυτήν την φορά.  Ένα θλιβερό γεγονός τον έκανε να μην το λειτουργεί πια...

Πόσο λυπηθήκαμε...

Τι να πεις;...

Lamprini T.

Οι δυο γονείς...

Οι δυο γονείς δεν πιστεύανε αυτό που βλέπανε.

Οι δυο γονείς ...

Δύο από τα τέσσερα παιδιά τους κινδυνεύανε στην θάλασσα, να πνιγούν.  Τρέξανε, προσπάθησαν να τα σώσουν και, δυστυχώς, πνιγήκανε κι οι δυο.

Τα παιδιά σωθήκανε,

Τα παιδιά σωθήκανε...

 ευτυχώς, αλλά... είχαν μείνει ορφανά

ορφανά...

και από τους δυο γονείς του, μαζύ με τα άλλα δύο αδελφάκια τους... 

Η ζωή... εδώ... 

Lamprini T. 

H Mαρία...

 Η Μαρία ήταν πολλά χρόνια παντρεμένη με τον Α.

Αλέξανδρος, Μαρία

Περιμένανε κι οι δυο την σύνταξη του για να χαρούν, μαζύ, την ζωή τους.

Η ώρα της σύνταξης έφθασε.  Όλα πηγαίνανε καλά, μέχρι που...

 Όλα πηγαίνανε καλά...

ο Αλέξανδρος έφυγε από την ζωή, επτά μήνες σχεδόν, από τότε που πήρε την σύνταξή του... Η Μαρία δεν το περίμενε αυτό...

δεν το περίμενε... 

Ακόμα, δεν το πιστεύει ότι κάτι τέτοιο της έτυχε...

Lamprini T.

O Παναγιώτης

O Παναγιώτης καθότανε στην Ικαρία, στις τρεισήμισι το πρωΐ, σε ένα εστιατόριο,

σε ένα εστιατόριο

και βλέπει μία ηλικιωμένη Ικαριώτισσα, με το καροτσάκι της λαϊκής,

με το καροτσάκι

να πηγαίνει για ψώνια στο Σούπερ - Μάρκετ.

-Δεν τόχα ξαναδει αυτό το θέαμα, είπε, με θαυμασμό.  Οι Ικαριώτες, την παληά εποχή, επειδή όλην την ώρα ήταν στα χωράφια, έκαναν τις δουλειές τους... το βράδυ...

το βράδυ... 

Αυτά είναι...


.......................

Για να μην παραξενευτείτε, αν πάτε Ικαρία...

Lamprini T.

-Που λες, κυρα - Αργύρω...

-Που λες, κυρα - Αργύρω... δεν είχα δουλειά.  Μού είπε η πεθερά μου να περάσω θάλασσα.  Το έκανα και πήγα στην Αίγινα.  

Αίγινα

Aνέβηκα στον Άγιο Νεκτάριο 

Άγιος Νεκτάριος, Αίγινα

και τον παρακάλεσα να μού δώσει δουλειά.  Δεν πέρασε μία ώρα και έλαβα ένα τηλεφώνημα.  Ο Άγιος Νεκτάριος μού έδωσε  δουλειά.  Από τότε δεν έχω μείνει χωρίς εργασία..  

Η δουλειά που μού έδωσε ο Άγιος Νεκτάριος ήταν... στον Άγιο Νεκτάριο... Στο Λαύριο, όμως. 

Άγιος Νεκτάριος, Καμάριζα, Λαύριο

 Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς... 



.....................................


Να τι γίνεται όταν ακούς συμβουλές... κι όταν έχεις πίστη, (το κυριότερο... )


Lamprini T. 


Υ.Γ.    Ήταν χωρισμένος, ο ήρωας της ιστορίας... και η πεθερά του, φοβούμενη για μάγια... τού είπε να περάσει θάλασσα.... 

Ο Νίκυ...

Ο Νίκυ ήτανε αναβάτης και παγκόσμιος πρωταθλητής στην μοτοσυκλέτα... έχασε την ζωή του... όταν έκανε προπόνηση... με ποδήλατο...

Νicky Hayden... 

Απίστευτο...

Lamprini T.

Υ.Γ. Κι η είδηση!!!!!!!!!!!!

Απεβίωσε ο Νίκι Χέιντεν Απερίγραπτη θλίψη στον κόσμο του μηχανοκίνητου αθλητισμού, από την ανακοίνωση του θανάτου του Αμερικανού αναβάτη και πρώην παγκόσμιου πρωταθλητή MotoGP.

Υπέκυψε στα βαριά τραύματα που είχε υποστεί στον εγκέφαλό του ο Νίκι Χέιντεν, όταν χτυπήθηκε πριν πέντε μέρες από αυτοκίνητο, κατά τη διάρκεια της προπόνησης με ποδήλατο στο Ρίμινι της Ιταλίας.  Από την περασμένη Τετάρτη, ο 35 ετών Αμερικανός παγκόσμιος πρωταθλητής στο MotoGP το 2006 και αναβάτης της Red Bull – Honda στο WSBK, νοσηλευόταν στην εντατική μονάδα του νοσοκομείου Bufalini της Τσεσένα, στην Ιταλία, που είχε μεταφερθεί από το Ρίμινι.  Σύμφωνα με την ανακοίνωση του νοσοκομείου που μετέδωσε το πρακτορείο Associated Press, o Νίκι Χέιντεν απεβίωσε σήμερα, Δευτέρα 22 Μαΐου, λόγω της μεγάλης έκτασης των εγκεφαλικών τραυμάτων που είχε υποστεί ως συνέπεια της πρόσκρουσης. R.I.P. Nicholas Patrick Hayden.

http://www.gazzetta.gr/in-motion/article/1087449/apeviose-o-niki-heinten


Θεός σχωρέσ' τον...

Η Αργυρώ...

Η Αργυρώ έπεσε απ΄ τα σύννεφα.  Χωρίς να το γνωρίζει, βρέθηκε μπροστά σε μία αλήθεια των νεανικών της χρόνων.

Πριν πολλά χρόνια, στο Γυμνάσιο, τα είχε φτιάξει με τον Γ.  Όταν τον συνάντησε, τυχαία στον δρόμο, γύρισε και της είπε:
-Ξέρεις, έχω κάτι που με κάνει να σε θυμάμαι.

Η Αργυρώ, κολακεύτηκε.  Τι να ήτανε αυτό;

-Δανείστηκα, συνέχισε ο Γ., ένα βιβλίο από την βιβλιοθήκη του σχολείου, στο όνομά σου.

ένα βιβλίο... στο όνομά σου... 

 Προσπάθησα να το διαβάσω, για να σε φθάσω.  Ήσουν εσύ που διάβαζες πολύ, κι εγώ ο πιο απλός στον λόγο.  Δεν κατάφερα, να το ολοκληρώσω.  Μόνον δύο σελίδες διάβασα.  Όμως, το κράτησα, και μού θυμίζει... εσένα.

μού θυμίζει... εσένα

Εκείνην την στιγμή, η Αργυρώ έμεινε κατάπληκτη.  Εκτός του ότι έχει χρεωθεί αυτό το βιβλίο,

Ο Αιώνιος Σύζυγος, 

του Φιοντόρ Ντοστογιέφκυ...

χωρίς να το γνωρίζει, ήταν πριν λίγες μέρες,  που είχε διαβάσει ένα παρόμοιο περιστατικό, στο βιβλίο του αγαπημένου της συγγραφέα.  Στο περιστατικό αυτό, ο ήρωας χωρίζει από την ηρωίδα, αλλά κρατά το τελευταίο της γράμμα, μέσα σε ένα βιβλίο.  Το ίδιο βιβλίο που είχε κρατήσει ο Γ. για να θυμάται την Αργυρώ.

για να θυμάται την Αργυρώ... 

Δεν γίνονται αυτά.

Ναι, τίποτε δεν είναι τυχαίο.

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ

Lamprini T.

Υ.Γ. 

Ντοστογιέφσκι - ο Αιώνιος Σύζυγος -

Nα που βρήκα και το έργο για ραδιόφωνο...

H Ευαγγελία...

Η Ευαγγελία δεν είναι γνωστή σε μάς, εν τούτοις ήταν η αφορμή να γίνει αυτό το ιστολόγιο. Πάντα ήθελε να πω αυτά που άκουγα, αλλά, δεν ήξερα που....  Κάπου έπρεπε να πω στην ιστορία της....  Και να που έγινε αυτό το βήμα, για να αφηγούμαι αυτά που ακούω, διαβάζω, κλπ.

αυτά που διαβάζω... 

Η Ευαγγελία έπεσε σε χαράδρα, μήκους 50 μέτρων.  Άν κι είχε ένα καλό αυτοκίνητο, τζιπ 4χ4, γλύστρησε στο χιόνι κι έπεσε στο ποτάμι.

γλύστρησε κι έπεσε... 

Δεν φορούσε ζώνη, και γι' αυτό με το κατρακύλισμα βρέθηκε στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου.  Σπασμένα πλευρά κλπ.

Το μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου έπεσε στο ποτάμι.  ΑΝ ήταν μπροστά, θα πέθαινε από υποθερμία... (παγωμένο το νερό).  Εκεί, στο πίσω μέρος, πονώντας, πέρασε τρεις ώρες, μέχρι να την βρουν.

Ναι, την βρήκαν, όχι, όμως, οι αστυνόμοι...  Κοιτώντας κι ελέγχοντας τον δρόμο, η αστυνομία δεν βρήκε ίχνη του αυτοκινήτου.  Ευτυχώς, κάποιοι συγγενείς της Ευαγγελίας πήραν το ποτάμι, βήμα - βήμα,

πήραν το ποτάμι

και βρήκαν το αυτοκίνητο.  Και σώθηκε....

Και έγινε το θαύμα.

Όχι, η Ευαγγελία δεν ήταν να φύγει από αυτήν την ζωή... τότε...

η Ευαγγελία

Δεν ήταν η ώρα της....


Lamprini T.

Αρχή του ιστολογίου

Αρχή του ιστολογίου...

Θάθελα να γράψω τις ιστορίες τους... Τις ιστορίες σας... Εδώ...

Αυτές που θα με κάνουν να σάς αγαπήσω... Αυτές που θα σάς κάνουν... να ανακαλύψετε τον άλλον...

Για σάς... 

Brent Heighton

του Μπρεντ Χάϊτον... 

Lamprini T.