Η κυρα - Μαρία ... κι εγώ... 50 δημοσιευμένα

α κυρα - Μαρία... εκεί που πήγαινες μικρή... (το 1930... )... πηγαίνω τώρα (2020) εγώ... και πέρασαν μόλις... 90 χρόνια... 

Εσύ πήγαινες με τα πόδια... απ' την Αγια - Σοφιά (Πειραιάς)... εγώ... με το αυτοκίνητο... κι άνετη... 

Εσύ... περνούσες την νύχτα (από την παραμονή) στην αυλή και εγώ... πάω για επίσκεψη... ολιγόωρη... (ανήμερα...)... 

Α κυρα - Μαρία... μου...

Εκκλησία

Lamprini T. 

Εκείνη την ημέρα έκανα το μπάνιο μου

Εκείνη την ημέρα έκανα το μπάνιο μου με την μάσκα όπως και κάθε μέρα.  Χάζευα τα ψαράκια κοντά στον μώλο, κοίταγα τους αχινούς πάνω στα βραχάκια και να... είδα την μάχη.  Μία μάχη που με καθήλωσε... 

Ο αστερίας είχε πλησιάσει επικίνδυνα τον αχινό...

Ο αστερίας...

 Ήταν τρομακτικό.  Ο αχινός με τα αγκάθια του δεν μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα, και το μόνο που κατάφερε ήταν να απομακρυνθεί λίγο.  Ο αστερίας επέμενε.  Τέτοια μάχη, δεν είχα ξαναδεί, και ήταν ανελέητη... 

Ο αχινός...

  Όσο κι αν αποτραβιόταν ο αχινός ο αστερίας, εκεί, τον ακολουθούσε σφίγγοντάς τον.  Η αγωνία είχε κορυφωθεί.  Τι θα γινότανε;  Θα έβλεπα το τέλος του αχινού;  Θα έχανε ο αστερίας την μάχη;  Ώσπου... φρρρρρ....  Κάτι πετάχτηκε από τα βράχια και πέρασε αριστερά στο κεφάλι μου με φόρα.  Τι ήταν αυτό;   

Χταπόδι;  Δεν φαινότανε τόσο μεγάλο. Μα τι ήτανε... γύρισα και τι είδα;   Μία σουπιά... ζωντανή και ωραία.  Πέρασε σαν αστραπή πλάι μου και στεκότανε στην άμμο και με κοίταγε. Ενθουσιάστηκα, δεν είχα ξαναδεί σουπιά, ζωντανή.  

Μια σουπιά...

"Α, " είπα, "εσύ είσαι τόσο γρήγορη που με τρόμαξες;  Τι έγινε;  Τρόμαξες και βγήκες απ' την φωληά σου;"  Μα, δεν με άκουσε.  Αποφάσισα να την πλησιάσω.  Κολύμπησα αποφασιστικά με σκοπό να την ακουμπησω και φρρρ..... Πάει, έφυγε.   Προς τα πίσω.   Αστραπή ήτανε, όπως όταν την πρωτοείδα.  Μέσα σε ένα δευτερόλεπτο κολύμπησε προς τα πίσω και την έχασα.  "Σιγά μην την έπιανες, Λαμπρινή",   σκέφτηκα, "πάλι καλά που δεν άφησε το μελάνι της, να γίνουμε χάλια! χαχαχα... "

Ήταν τέλεια.   Από τότε, δεν έχω ξαναδεί σουπιά.  Τώρα όμως, ξέρω πώς είναι να την βλέπεις από κοντά.  

Οι χαρές του βουτηχτή.   

Η μάσκα... 

Εύχομαι να πετύχετε κι εσείς καμμία στον δρόμο σας, προς τον βυθό.  


lamprini