Σήμερα κοιμήθηκε η κυρία Ρένα και ένα κεφάλαιο έκλεισε στην γειτονειά μας...
H κυρία Ρένα ήταν η κυρία που καθάριζε όλην την γειτονειά μας.
καθαριζε
Έμενε απέναντι μας, στην πολυκατοικία, και κάθε φορά που την έβλεπες, κρατούσε μία σκούπα... και με μία σκούπα στο χέρι...κοιμήθηκε...
με μία σκούπα στο χέρι.
Δεν θυμάμαι πόσα χρόνια ήταν απέναντί μας,ίσως και 20. Αυτό που ξέρω είναι ότι κανείς τώρα δεν θα νοιαστεί για την καθαριότητα της πολυκατοικίας...και για την γειτονειά μας...
Μία μικρή ιστορία από απάντηση σε κάποιον μπλογκο - φίλο... (φίλο στα blogs...)...
Φίλε μου.... δεν μπορώ να πω ότι δεν είναι μεγάλη η απώλεια... αλλά ο κάθε άνθρωπος έχει και αυτήν την ώρα... την τελευταία του... που κανείς δεν γνωρίζει πότε θα έρθει...
να σου πω την ιστορία μου με τον Βαγγέλη,
Βαγγέλης Παπαθανασίου
Θεός σχωρέσ τον...
1η συνάντηση ... δεν ήταν ένα τετ α τετ... Με την χορωδία που συμμετείχα, ήμασταν με τον συνθέτη μας, στον Παναθηνα ικό στάδιο...
Παναθηναϊκό Στάδιο (Καλλιμάρμαρο)
στην παράδοση της Ολυμπιακής φλόγας
Η Παιδική Χορωδία του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας "συναντά" τον Βαγγέλη Παπαθανασίου.
στην Κο ρέα https://hoc.gr/el/node/294
2η συνάντηση...Αυτή η συναυλία, ήταν για μένα... εκπληκτική και συγκινητική. Κάποια μέρα, έξω από το ξενοδοχείο Τιτάνια... ,
Titania Hotel, Athens
στην Πανεπιστημίου,
οδός Πανεπιστημίου
τον είδα... και... βρήκα την ευκαιρία να του μιλήσω... Του μίλησα για τον θαυμασμό μου, γι' αυτήν την συναυλία στο Πανα θηναϊκό... στάδιο... και αυτός άκουγε... με υπομονή...
Vangelis
το αστείο ήταν ότι όλην την ώρα του μιλούσα στα Αγγλικά... Γυρίζει , τότε , και μού λέει ... κάποια στιγμή:...
- Γιατί μού μιλάτε στα Αγγλικά;
- Έλα μου ντε... τού είπα...
και έφυγα... από αμηχανία... και τελείωσε η κουβέντα μας εκεί, επαναλαμβάνοντας του, όμως, και πάλι... το πόσο μού άρεσε εκείνη η συναυλία...
Μικρές στιγμές που μάς ενώνουν... αγαπητέ φίλε...
Oπότε για μένα... είναι πιο προσωπική αυτή η απώλεια...
(βίντεο με τον Αλαίν, ως την στιγμή της εξοδίου ακολουθίας του Ζαν Πωλ Μπελμοντό)
Aλαίν Ντελόν, 1961
Χαίρομαι που αγαπάς τόσο πολύ τον Αλαίν, και δημιούργησες αυτό το βίντεο.
Ευχαριστώ Ανδριάνα.
I am glad that you love Alain so much, and you created such a lovely video. Thanks Andriana, gracias
στην εξόδιο του Ζαν Πωλ, είναι με την μάσκα ο Αλαίν. Ο κόσμος φωνάζει: Αλαίν, Αλαίν, Αλαίν.... Aυτός, όταν σταματάει να μιλάει με τους άλλους, και να συνεννοείται για τα τυπικά της ακολουθίας... κατεβάζει την μάσκα, σκάει ένα χαμόγελο... και λέει: "Merci". Ευχαριστώ! Στα Γαλλικά...
Η κυρία Άννα, από την Αδριανούπολη, διατεινότανε ότι άνοιγαν φύλλο, εκεί, για να φτιάξουν μπακλαβά, με μεγάλη τέχνη... 35 φύλλα στο ταψί, μού έλεγε... ανοίγανε και δεν την πίστευα... Θα ήτανε, το αποτέλεσμα, ολόκληρος ουρανοξύστης...
.jpg)
