Τα δυο παιδιά αποχαιρετηστήκανε γυρίζοντας απ' το σχολείο
Τα υπολόγισα ότι πηγαίνανε στην Στ' τάξη... Γυρίζει, όμως, το κορίτσι και λέει... " Γιώργο... αγκαλίτσα"
Γυρίζει κι ο Γιώργος και την πλησιάζει και... αγκαλιαστήκανε
Τι άλλο θα ζήσω...;
Tι άλλο;...
Η παρέα των παιδιών αποτελούταν από τέσσερα παιδιά. Ο Γιώργος χαιρέτησε τους υπολοίπους λίγο προβληματισμένος. "Γεια σου", τού είπαν, κάνα δυο φορές, μα αυτός φαινότανε λίγο στον κόσμο του παρόλο που δεν τους κοιτούσε ή δεν τους κοιτούσε εχθρικά.
Απομακρύνθηκε από τα υπόλοιπα παιδιά και είπα ότι τελείωσε αυτή η σκηνή. Όμως, η φίλη του είχε διαφορετική γνώμη. Δεν ήθελε να τον αφήσει έτσι. Τού φώναξε, αυτός γύρισε, αυτή πλησίασε και αγκαλιαστήκανε. Δεν ήταν κάτι πονηρό. Σε αυτήν την ηλικία το φιλί δεν λέει πολλά. Είναι φίλοι, είναι αγαπημένοι δεν γνωρίζω. Δεν κατάλαβα. Μείνανε στην αγκαλιά, και αυτό ήτανε. Τίποτε παραπάνω, τίποτε παρακάτω....
Τι άλλο θα ζήσω;...
Lamprini T.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου