τα σκυλιά...

-ποιον περιμένεις;
-εσένα

-ήρθα...

-ποιον περιμένεις;

-εσένα

-ήρθα...

..................................

Μία μικρή ιστορία που εξελίχθηκε μπροστά στα μάτια μου... 

Αλυκές Βόλου, Καλοκαίρι 2018... 

Lamprini T. 

Η φίλη

Φίλη, αν κάνεις πλαστική στην μύτη σου... δεν θα σου μοιάζει η

κόρη σου...

δεν θα σου μοιάζει

Lamprini T. 

ο Στέφανος

Τηλεφώνημα.  Νόμισα ότι ήταν ένας συμφοιτητής μου, μετά κατάλαβα ότι κάτι άλλο τρέχει...

- Γειά σας είμαι ο Στέφανος
- Γειά σου Στέφανε
- Ο Δήμος δεν είναι καλά, δείτε τι έχει, αλλά μην πείτε ότι ΕΓΩ σάς το είπα...
Καταλαβαίνω το λάθος του... Στέφανου... 
- Λάθος άνθρωπο... πήρες τηλέφωνο...
Κι έκλεισε το τηλέφωνο... και δεν άκουσε αυτά:
-Γεια σου Στέφανε... χαίρομαι που νοιάζεσαι για τον Δήμο... Θα του 

έλεγα...

τηλεφώνημα

Lamprini T. 

εγώ...

το πιάνο ήταν από πάντα χαλασμένο

ποτέ δεν το χρησιμοποίησε
αυτές οι 100.000... ποτέ δεν

 βρέθηκαν...

πιάνο

Ακόμα κι όταν μεγάλωσα και θα μπορούσα να το φτιάξω, δεν τόκανα... το πιάνο είναι ακόμα εδώ... και χαλασμένο... 

......................

Lamprini T. 

η κυρία

Στην τράπεζα η κυρία μιλάει στο τηλέφωνο. Οι άλλοι αδιάφοροι

-Ναι, θα πάω 20 μέρες στην Ρόδο... διακοπές
Ο κύριος γύρισε και της έριξε ένα "δολοφονικό "

βλέμμα...

διακοπές

.................

Ούτε να πάμε διακοπές δεν μπορούμε... 

Lamprini T.