Ανεβαίναμε στην ταράτσα μάς, τότε που απ εκεί έβλεπες την Ψυττάλεια κι όχι τους τεράστιους γερανούς του λιμανιού, και με επιδέξιες κινήσεις ο Νίκος τελειοποιούσε τον χαρταετό μας. Η ουρά ήταν με κομμάτια εφημερίδας, τα ζύγια πάντα δύσκολα να τα υπολογίσεις σωστά...
Και πάντα τα κατάφερνε.
- Αμόλα καλούμπα, Λαμπρινή, φώναζε, τότε... και ωπ...
Νατος... ψηλά πετάει ο χαρταετός...
-Γειά σου Μαστρο - Νίκο... με τα ωραία σου! λέω κι εγώ τώρα...
Η Λαμπρινή προχωρούσε στον δρόμο. Ήταν η Σαββατιάτικη βόλτα της, σε συνδυασμό με ψώνια.
προχωρούσε στον δρόμο
Μπροστά της, στα 5 μέτρα, σταμάτησε ένα μικρό αυτοκίνητο, και βγήκε από μέσα ο Γιώργος. Κοίταζε προς τα πίσω,
Κοίταζε προς τα πίσω,
και η Λαμπρινή σκέφτηκε, ότι κοιτάει για να ελέγξει, μήπως έρχεται κάποιο αυτοκίνητο, αλλά δεν ήταν αυτό.
Ο Γιώργος την πλησίασε, και της έπιασε την κουβέντα.
-Καλημέρα, σάς είχα στο Δημοτικό, μάς κάνατε μουσική!...
μουσική
Η Λαμπρινή δεν ξαφνιάστηκε, πάρα πολλά παιδιά την σταματάγανε για να της μιλήσουν, για τα χρόνια τους στο Δημοτικό. Η Λαμπρινή ήταν πάντα χαρούμενη γι' αυτό.
- Πόσο χρονών είσαι; τον ρώτησε.
- 31, είπε ο Γιώργος.
Η Λαμπρινή σκέφτηκε αμέσως ότι αυτό το παιδί ήταν από τους πρώτους μαθητές της, και έτσι θα πάνε οι αναμνήσεις της χρόνια πίσω.
- Σε ποιο σχολείο σε είχα;
- Στο 1ο Δημοτικό, απάντησε ο Γιώργος.
1ο Δημοτικό
Απίστευτο, σκέφτηκε η Λαμπρινή.
-Ξέρετε, συνέχισε ο Γιώργος, της προάλλες μιλούσα για σάς. Έλεγα στην αρραβωνιστικιά μου, ότι είχαμε στο Δημοτικό μία κυρία, που έμπαινε στην τάξη, και μάς έλεγε τραγουδιστά "Καλημέρα σας, παιδιά" και της απαντούσαμε, πάλι τραγουδιστά: "Καλημέρα σας, κυρία".
Τι γλυκειά ανάμνηση, σκέφτηκε η Λαμπρινή. Γνώριζε, βεβαίως, ότι παρέες παιδιών, πολλές φορές, όταν την συναντούσαν, της τραγουδούσαν αυτό το "καλημέρα"... Ήταν, ίσως... γι' αυτά τα παιδιά, η μοναδική ανάμνηση από αυτήν και το μάθημα που έκανε, Ίσως...
και το μάθημα που έκανα: "Το όμορφο χωριό, παιδικό τραγούδι"
Η Λαμπρινή συγκινήθηκε λίγο. Ένα παιδί που ξεκινάει την ζωή του, την θυμότανε με αγάπη και γλύκα! Καθώς τον ρωτούσε διάφορα πράγματα, και του έδινε πολλές ευχές της ήρθε η ιδέα, πριν χωριστούν να του δώσει ένα δώρο.
Καθώς έφευγε αυτή από τον τόπο συνάντησής τους, καθώς έμπαινε αυτός μέσα στο αυτοκίνητο του για να φύγει, γύρισε και του είπε τραγουδιστά:
-Καλημέρα σας, παιδιά.
Καλημέρα σας, παιδιά!!
- Καλημέρα σας, κυρία, απάντησε ευχαριστημένος... ο Γιώργος της. Ο παληός της μαθητής...
άνοιξε γρήγορα την εξώπορτα. Έπρεπε να ανέβει... 7 σκαλιά για να βρεθεί στο σπίτι του. Ήταν αρκετά κουρασμένος. Άνοιξε το φως της σκάλας και παρ' όλο που είχε άπλετο φως η είσοδος της οικίας του... η συνήθεια του να ανάβει πάντα το φως υπερίσχυσε...
Άλλωστε, δεν ήταν αυτός που πλήρωνε τους λογαριασμούς της ΔΕΗ.... Καληνύχτα μας...
Ξεκίνησα από Γ' Δημοτικού. Μία φορά την εβδομάδα ( ή δύο) πήγαινα στο μάθημα της μουσικής (μάθαινα ΑΡΜΟΝΙΟ). Μία άλλη φορά είχαμε το μάθημα της χορωδίας... Αυτά ως το Λύκειο...
Στο Λύκειο πήγα στο Ωδείο, στο Κερατσίνι.
Κάναμε δύο φορές την εβδομάδα ΠΙΑΝΟ από 20΄ και μία ώρα την εβδομάδα θεωρία μουσικής (Σολφέζ και θεωρία Ευρωπαϊκής μουσικής)...
Όταν τελείωσα το Λύκειο συνέχισα τις σπουδές μου στο ΩΔΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, στον Πειραϊκό Σύνδεσμο....
Εκεί, ως τα 24 μου, έκανα και πάλι δύο φορές την εβδομάδα ΠΙΑΝΟ από 20', μία φορά την εβδομάδα ΣΟΛΦΕΖκαι θεωρία Ευρωπαϊκής μουσικής από μία ώρα.
Μία φορά την εβδομάδα, θεωρία (επί δύο χρόνια ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ, επί ένα χρόνο ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ (μαθαίναμε τα είδη των μουσικών έργων - σονάτα, κονσέρτο κλπ)
και άλλα μαθήματα τα οποία είναι ΟΡΓΑΝΟΓΝΩΣΙΑ (μαθαίναμε για τα Ευρωπαϊκά όργανα), DICTEE (ακούγαμε νότες από το πιάνο και τις γράφαμε στο πεντάγραμμο), Πρακτικό διδασκαλείο (μάθαινα ΕΓΩ το σολφέζ σε μικρούς μαθητές του Ωδείου), ΧΟΡΩΔΙΑ, ΑΠΛΗ ΑΝΤΙΣΤΙΞΗ, ΑΡΜΟΝΙΑ... και στα 24 όπως ανέφερα... τελείωσα το Ωδείο και πήρα το πτυχίο της ΑΡΜΟΝΙΑΣ.
Με αυτό το πτυχίο έδωσα εξετάσεις στο Δημόσιο (οι οποίες τότε διαρκούσαν 15 ημέρες.... και οι εξεταστές ήταν μουσικοί από το ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ) και πέτυχα να μπω ως ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ σε ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ...
Κατά τα άλλα... είμαι μία ΑΠΛΗ ΑΠΟΦΟΙΤΟΣ ΛΥΚΕΙΟΥ...
ΛΥΠΑΜΑΙ ΒΑΘΥΤΑΤΑ... ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΟΥ...
Lamprini T.
Υ.Γ. Στις πολλές εξετάσεις, στην Μουσική ,που έδωσα στην ζωή μου... υπήρχε πάντα ένας εκπρόσωπος του ΥΠΟΥΡΓΕΊΟΥ στην επιτροπή...
.jpg)
.jpg)
.jpg)
