Η Λαμπρινή δεν το περίμενε αυτό. Ήταν η μέρα που η μητέρα της δεν θα πήγαινε εκδρομή. Είχε η κυρία Ευγενία κανονίσει με την παρέα της να πάει για μεσημεριανό φαγητό μετά μουσικής, στου Μαγγίνα.
Προθυμοποιήθηκε, λοιπόν, η Λαμπρινή να "πετάξει" την μητέρα της στο μαγαζί, γιατί ήταν Κυριακή, τα λεωφορεία είναι σπάνια, και δεν ήθελε, η κόρη, να ταλαιπωρηθεί η μητέρα....
Όλα έγιναν όπως τα είχε σχεδιάσει η Λαμπρινή. Άφησε την μητέρα της στο μαγαζί και παρήγγειλε στα Goody's του Κερατσινίου
κάτι για να φάει,
για να αλλάξει λίγο η γεύση της... από το φαγητό της καθημερινής.
Πήρε τηλέφωνο και σε 2΄ ήταν στο φαστφουντάδικο.
Η παραγγελία όμως δεν ήταν έτοιμη.
Περίμενε λοιπόν να πάρει το φαγητό για το σπίτι.
Τα Goody's εκείνο το μεσημέρι δεν ήτανε γεμάτα. Είχε κάποια άτομα μόνα τους, όπως η Λαμπρινή, και καναδυο οικογένειες. Η Λαμπρινή δεν έδωσε σημασία στους πελάτες. Αν και τις δυο τελευταίες φορές, που βρέθηκε στο κατάστημα του Κερατσινίου, είχε συναντήσει ανθρώπους, που είχε καιρό να δει. Αυτό συνέβη και σήμερα, που η Λαμπρινή ήταν αδιάφορη για κάποια τυχόν συνάντηση με.... την Ελισσάβετ! Δεν το περίμενε.
Καθώς, καθότανε λοιπόν, κοιτάει στα αριστερά της, πίσω από την κολώνα και την είδε.
-Ελισσάβετ; ρώτησε με δισταγμό, αλλά δεν το μετάνοιωσε. Ήταν αυτή, η Ελισσάβετ.
Είπανε δυο - τρεις - τέσσερις κουβέντες, περί την μισή ώρα, υπολογίζει η Λαμπρινή ότι μιλήσανε και σηκώθηκε να φύγει. Ό,τι ήταν να μάθει το έμαθε. Η μητέρα της Ελισσάβετ δεν ζει πια, όπως ο πατέρας της Λαμπρινής και άλλα.
-Έφυγα το 2002, είπε, στο τέλος, η Ελισσάβετ.
Η άλλη συνονώματη είχε φύγει το 2000... Τόσα χρόνια. Τόση απουσία.
Μετά απτό αυτήν την τυχαία; συνάντηση τίποτε δεν θα είναι πια το ίδιο για την Λαμπρινή. Δεν περιμένει, πλέον, να δει κάποιον άλλον. Και αν τον συναντήσει θα σκεφθεί για πολλοστή φορά: Πόσο γρήγορα περνά ο καιρός. Δεν τον προλαβαίνεις.
Lamprini T.
Υ.Γ. Η Λαμπρινή προσέφερε στην Ελισσάβετ το τελευταίο της βιβλίο "Οι ιστορίες τους..." και να που τώρα, γράφει την κοινή ιστορία της με την παληά της κολλητή... την Ελισσάβετ...