τον κούκλο τον είχαμε πριν γεννηθώ. Μεγάλωσε μαζύ μας.
Τού είχα βάλει σταυρούς με κόκκινο μανόν σε χέρια και πόδια, όπως είχα δει, να γίνεται, σε βαπτίσεις των νεοφώτιστων μωρών.
Στα 12 μου χρόνια, αποφασίσαμε να τον βαπτίσουμε.
Τον βάλαμε σε μία μεγάλη, μπλε λεκάνη με νερό και λάδι, και καλέσαμε όλην την γειτονειά, για το ευχάριστο γεγονός.
Μόνον που εκείνην την μέρα... εγώ βαπτίστηκα... !!.... Λόγω απροσεξίας... έπεσα στην μπλε λεκάνη... και γέμισα λάδια και νερά... Ευτυχώς, η μητέρα δεν με μάλωσε.
Μετά από τόσα χρόνια, ο κούκλος... υπάρχει, ακόμα, στο νέο μας σπίτι. Έχει χάσει τα μαλλιά του, το χρώμα των ματιών του... λίγο κόκκινα σημάδια, απ' το μανόν, έχουν μείνει πάνω του...
Αποφασίσαμε να αγοράσουμε κάποιον καινούργιο...
Δεν θα προλάβει, όμως, ο νέος, να γίνει ΑΝΑΜΝΗΣΗ... για μάς...
Τού είχα βάλει σταυρούς με κόκκινο μανόν σε χέρια και πόδια, όπως είχα δει, να γίνεται, σε βαπτίσεις των νεοφώτιστων μωρών.
Στα 12 μου χρόνια, αποφασίσαμε να τον βαπτίσουμε.
Τον βάλαμε σε μία μεγάλη, μπλε λεκάνη με νερό και λάδι, και καλέσαμε όλην την γειτονειά, για το ευχάριστο γεγονός.
Μόνον που εκείνην την μέρα... εγώ βαπτίστηκα... !!.... Λόγω απροσεξίας... έπεσα στην μπλε λεκάνη... και γέμισα λάδια και νερά... Ευτυχώς, η μητέρα δεν με μάλωσε.
Μετά από τόσα χρόνια, ο κούκλος... υπάρχει, ακόμα, στο νέο μας σπίτι. Έχει χάσει τα μαλλιά του, το χρώμα των ματιών του... λίγο κόκκινα σημάδια, απ' το μανόν, έχουν μείνει πάνω του...
Αποφασίσαμε να αγοράσουμε κάποιον καινούργιο...
Δεν θα προλάβει, όμως, ο νέος, να γίνει ΑΝΑΜΝΗΣΗ... για μάς...
κούκλος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου