Ο Χαράλαμπος, εκείνη την ημέρα, είχε πάρει την σύζυγο του

 

Ο Χαράλαμπος, εκείνη την ημέρα, είχε πάρει την σύζυγο του και την κόρη του για να χαρούν την μεγάλη γιορτή των Θεοφανίων, 
στην Νέα Πέραμο. 

 Νέα Πέραμος

 Είχε κι έναν γυιο, παντρεμένο, που σίγουρα θα είχε άλλο πρόγραμμα για εκείνην την ημέρα, αλλά... δεν ήτανε ακριβώς έτσι τα πράγματα. 

Ο Χαράλαμπος συνήθιζε να πηγαίνει, οικογενειακώς, στην Νέα Πέραμο.  Γενικώς, τους άρεσε πολύ ο τόπος, η θάλασσα και το όμορφο παραθαλάσσιο μαγαζί, όπου το φρέσκο ψάρι ήτανε σε πρώτη ζήτηση.  Ο Χαράλαμπος, σημειωτέον, προτιμούσε πολύ το ψάρι...

Η θάλασσα

Παρακολούθησαν, λοιπόν, την όμορφη τελετή του αγιασμού των υδάτων στην παραλία της Νέας Περάμου.  Αν και το κρύο ήτανε τσουχτερό, πολλοί γενναίοι έπεσαν στην θάλασσα για να πιάσουν τον σταυρό.   

 Κόσμος πολύς στα Θεοφάνεια...

Αλλά, κι ο κόσμος ήτανε πάρα πολύς.  Στο τέλος, όλος αυτός ο κόσμος πήγαινε στα μαγαζιά της Νέας Περάμου για το καθιερωμένο ψαράκι.  

 Έτσι, έκανε κι ο Χαράλαμπος.  Το μαγαζί, που πήγε ήτανε κατάμεστο, αλλά αυτό, δεν τον ένοιαζε και πολύ.

 Το μαγαζί

  Αυτό που  ήθελε ήτανε να περάσουν όμορφα και οικογενειακά αυτήν την ημέρα. Κι αυτό θα το πετύχαινε εύκολα, γιατί το μέρος ήτανε όμορφο και γιατί θα είχανε την ευκαιρία να συζητήσουν όλοι μαζύ, κάτι που γινότανε σπάνια.

Καθηστερήσανε πολύ να σερβιριστούνε, με τόσο κόσμο ήτανε φυσικό.  Έτσι, όταν ήρθε το πολυπόθητο ψαράκι, φάγανε με πολλή όρεξη και χορτάσανε.  Κατόπιν, συζυτήσανε για πολλά θέματα κι η ατμόσφαιρα έγινε τόσο όμορφη!  Κατόπιν, η σύζυγός κι η κόρη του θέλησαν να πάνε την συνηθισμένη τους βόλτα.  Κατά περίεργο τρόπο, όμως, ο ίδιος δεν ήθελε.  Έτσι, έφυγαν και τον άφησαν μόνο.  Η κόρη, καθώς απομακρυνόταν από κοντά του,  γύρισε, για λίγο, να τον δει.  Τον είδε να κάθεται τόσο ήσυχος και ήρεμος, χωρίς να γνωρίζει  τι θα γινότανε σε λίγο...  Και ούτε το έμαθε και ποτέ...

Μόνος... 

(φώτο από γκουγκλ...)

Προχώρησαν οι δυο τους προς την θάλασσα.  Λίγο παρακάτω,  είχε ένα μαγαζί που πουλούσε λουκουμάδες και σκέφτηκαν να πάνε να φάνε μερικούς.

 Λουκουμάδες λαχταριστοί...

  Η ημέρα το καλούσε.  Ένα γλυκό ήτανε ό,τι έπρεπε, μετά το γεύμα!  Καθώς έφθαναν στον μαγαζί, τους είδανε!!!   Είδανε τον Ντίνο, τον γυιό, τον παντρεμένο, του Χαράλαμπου, μαζύ με την σύζυγό του, βεβαίως. "Τι σύμπτωση", σκέφτηκε η κόρη, "ο αδελφός μου είναι εδώ!  Ευκαιρία ο μπαμπάς να δει τα εγγόνια του!!"...

Αλλά, είπαμε... αυτή κι ο κόσμο της!!... Άλλες οι βουλές της τύχης... της ζωής.   Όσο κι αν το ήθελε, αυτή η συνάντηση δεν έγινε ποτέ.  

Ο Ντίνος καθότανε, μαζύ με την γυναίκα του, στο  μαγαζί και τα παιδιά παίζανε στην παιδική χαρά, που βρισκότανε λίγο πιο κει.  

 Η παιδική χαρά...

Καθήσανε όλοι μαζύ και τα είπανε για λίγο.  Όταν ανέφερε η κόρη ότι ο πατέρας της ήτανε μαζύ τους, η ατμόσφαιρα άλλαξε κι, αμέσως, κατάλαβε.  Δεν επρόκειτο να γίνει ποτέ αυτή η συνάντηση, εγγονών και Χαράλαμπου.  Τα εμπόδια ήτανε πάρα πολλά... Το παρελθόν, κυρίως.  

Εν τούτοις, τα περάσανε πολύ ευχάριστα, όλοι μαζύ.  Ήταν σαν να ξαναγιόρταζαν την εορτή των Θεοφανίων.  Τόσο όμορφα ήτανε.  Συζήτησαν μεταξύ τους οι μεγάλοι, η κόρη πήγε κι έπαιξε με τα παιδιά στην παιδική χαρά, κατόπιν, φάγανε λουκουμάδες, και μετά σηκωθήκανε.  Ήταν η ώρα να φυγουνε, να πάνε στον πατέρα, γιατί είχε περάσει η ώρα, κι ήτανε μόνος του. Αποχαιρετιστήκανε εγκάρδια και φύγανε.

 Πλησιάζοντας...

Πλησιάζοντας προς το μέρος, όπου ο Χαράλαμπος καθότανε, κι έτσι όπως τον είδε η κόρη να είναι μόνος, σκέφτηκε...
"Η ζωή δεν είναι τόσο απλή.  Όσο κι να θες εσύ... αν ο άλλος δεν θέλει... τίποτε δεν γίνεται... "


Απλά, δεν γίνεται... 


Υ.Γ.  Όλες οι φώτο είναι από το γκουγκλ.  Στην ιστορία αναφέρεται η Νέα Πέραμος (Μεγάλο Πεύκο), Αττικής...