Είχα μπει στο μετρό, για ν' ανέβω Αθήνα
Αναμνήσεις περνούσαν απ το μυαλό μου
Τα ταξείδια με το τραίνο πάντα με πηγαίνανε στο παρελθόν...
Τότε σε είδα
Με την μάσκα, την λευκή στο πρόσωπο, κρατούσες, σφιχτά στο χέρι, τον αγαπητό σου γυιο...
Τότε τον είδα...
Με την μάσκα στο πρόσωπο, μάσκα με ένα χαρούμενο χρώμα και σχέδιο, να σε ακολουθεί...
Τότε... είδα και το μέλλον του...
Η ζωή του... μια μάσκα...
μια μάσκα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου