Βιογραφικό Λαμπρινής Τζούρκα

 μιας που θα βρεθούμε (από κοντά) στην Αθήνα... να γνωριστούμε... λίγο καλύτερα... Ιδού το βιογραφικό μου...

Βιογραφικό Λαμπρινής Τζούρκα
(Φθάσαμε ως εδώ να γράφουμε και βιογραφικό... )

Μάλιστα...

Λοιπόν...

Λαμπρινή Τζούρκα...
Γεννήθηκα στον Πειραιά, κι έκτοτε κατοικώ στο Πέραμα (προάστιό του) εκτός από κάποια μικρά διαλείμματα.

Είμαι μουσικός (Εκπαιδευτικός Μουσικής) στο επάγγελμα (καθηγήτρια μουσικής σε Δημοτικά Σχολεία στο Πέραμα ) και... μού αρέσει η μουσική (βεβαίως), ο αθλητισμός (υπήρξα παίχτρια του βόλλεϋ και του πινγκ - πονγκ στον Γυμναστικό Σύλλογο Περάματος).
Γνωρίζω Αγγλικά (επίπεδο Proficiency- C2), Γαλλικά (επίπεδο C1) και Ισπανικά (επίπεδο Β1).
Είμαι πτυχιούχος του ΕΚΠΑ (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών) στο ΤΜΣ (Τμήμα Μουσικών Σπουδών) στο οποίο εισήχθη με Πανελλήνιες εξετάσεις το 2013.

Η συγγραφή δεν ήτανε στα χόμπυ μου. Άρχισα να γράφω στο ημερολόγιό μου, όταν ήμουνα μικρή, επειδή έπεσε στα χέρια μου ένα ημερολόγιο, κι όχι για να εκδώσω την αυτοβιογραφία μου. Όταν το ημερολόγιο αυτό καταστράφηκε, σταμάτησα να γράφω.

Ποίηση δεν έγραφα τότε, παρά μόνον καναδυό ποιήματα, τα οποία βγήκαν από μια μικρή ανάγκη μου. (Δεν υπάρχουν πουθενά... έχουνε χαθεί... )...

Όλα αυτά άλλαξαν με το ίντερνετ, όπως κι η ζωή μου άλλαξε. Όταν χρειάστηκε να κάνω το πρώτο μου ιστολόγιο (blog), κάπου το 2009, όλα ήτανε για μένα καινούργια (η τεχνολογία, το ίντερνετ, οι πληροφορίες... ) Η εικόνα ήτανε σημαντικό έναυσμα για μένα, για να με κατακτήσει αυτή η τεχνολογία. Τώρα είμαι σε σημείο να έχω πάνω από 50 blog, στα οποία γράφω αυτά που με ενδιαφέρουν.

Έτσι ξεκίνησε κι η λογοτεχνική μου ανησυχία. Με ένα μπλογκ. Ήταν το "λίγες γραμμές έτσι... χωρίς πρόγραμμα... "

Εδώ έγραφα, έγραφα... έγραφα διάφορα πράγματα που με ενδιαφέρανε, με κάποια εικόνα, πάντα, να τα συνοδεύει. Από αυτό το blog προήλθε το πρώτο μου βιβλίο, το "λίγες γραμμές... έτσι... " που δημιουργήθηκε και εκδώθηκε το 2017.

Η ιδέα, γι' αυτήν την έκδοση, (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΣΟΤΡΑΣ, οι εκδόσεις μου) ήτανε της μητέρας μου, η οποία μού είπε... "Γιατί όχι κι εσύ; Γιατί να μην εκδώσεις αυτά που γράφεις!" Επίσης, ένα άλλο κριτήριο ήτανε ότι όλα όσα είχα γράψει ήθελα να μείνουνε... (όχι στην αιωνιότητα)... αλλά στα ανήψια μου... Τέλος, μία τρίτη αιτία ήτανε οι φίλοι μου, οι γνωστοί μου και γενικώς κάποιοι που ίσως να ενδιαφερόντουσαν γι΄ όλα αυτά, και θα ήτανε πραγματικά ωραίο να τα μοιραζόμουνα μαζύ τους.
Με λίγα λόγια, έγινα συγγραφέας και ποιήτρια (όπως λένε κάποιοι, που χαρακτηρίζουν ποίηση αυτά που είναι γραμμένα στο "λίγες γραμμές... έτσι... ").

Φέτος, (το 2019) ήρθε η ώρα για το δεύτερο μα και το τρίτο βιβλίο μου. Η ύλη προήλθε από ένα άλλο μου blog, το "Ποίηση... του λεπτού..." Οι λόγοι εκδόσεως ήτανε οι ίδιοι, αλλά στην αρχή υπήρξε κάποια δειλία εκ μέρους μου: "Θα ήτανε καλό να συνεχίσω;" Αυτό αναρωτήθηκα κι όταν πέρασε το στάδιο της επιφύλαξης ήρθαν και τα καινούργια πόνηματά μου. Από τις εκδόσεις μου, λοιπόν, (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΣΟΤΡΑΣ), βγήκε το "Ποίηση του λεπτού... "

και το "Ποίηση του λεπτού... για παιδιά..." με ζωγραφιές.

Στο πρώτο, στο "Ποίηση του λεπτού... " έχω βάλει ποιήματα, συνοδευόμενα από μία εικόνα πάντα, και στο δεύτερο, στο "Ποίηση του λεπτού... για παιδιά..." έχω κάνει το ίδιο, μόνον που πρόσθεσα μία ασπρόμαυρη ζωγραφιά για να χρωματίσουν τα παιδιά, αφού διαβάσουν, και εμπνευστούν απ' το ποίημά μου ή ακόμα... και πριν μάθουν να το διαβάζουν... (γιατί όχι... )...

Ελπίζω σε αυτά τα δυο βιβλία... και ελπίζω και για κάποιο τέταρτο βιβλίο μου, (πάλι με ύλη από κάποιο ιστολόγιό μου) αλλά είναι λίγο νωρίς ακόμα. Όταν θα είμαι έτοιμη θα σάς το γνωρίσω.

Μετά τιμής,

Λαμπρινή Τζούρκα

Υ.Γ. Μετά από τόσα έτη... το 2022 εξέδωσα και το 4ο βιβλίο μου... "Οι ιστορίες τους...".

Εμπνευσμένο από ιστορίες που άκουσα, κι έζησα, και μού έκαναν εντύπωση... Αυτού του βιβλίου η παρουσίαση στην Αθήνα (15.4.24) έγινε αφορμή να ξαναδώσω την βιογραφία μου... στο κοινό μου... στους φίλους μου... και εδώ στο φέις...