...ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

 

(Νησί πικρό, μουσική: Αντρέας Αντρέου, ποίηση: Γιάννης Ρίτσος)

Νησί πικρό ή κλικ εδώ:  https://www.youtube.com/watch?v=NCPNFwy40kg

(Νησί πικρό, μουσική: Αντρέας Αντρέου, ποίηση: Γιάννης Ρίτσος)

Αφιερωμένο στην Κύπρον μας... 49 χρόνια...
Για μένα σημαίνουν:... Σειρήνες πολέμου, που ουρλιάζανε στην γειτονειά μου... (Πάει, είχα σκεφθεί τότε... θα έχουμε τον Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο...  Δεν την γλυτώνουμε.  Ήρθε η ώρα μας να πολεμήσουμε όπως έκαναν χιλιάδες χρόνια οι Έλληνες... εμείς... !!...  )

Και τον Πατέρα μου... να αποχαιρετά την Μητέρα μου στα σκαλιά του σπιτιού μας.... γιατί είχε γίνει επιστράτευση...  (Άραγε θα τον ξαναβλέπαμε.  Σαν ένα όνειρο θυμάμαι την σκηνή...)  Τον Πατέρα τον ξαναείδαμε... κι έζησε ειρηνικά όλα του τα χρόνια... όμως.... 

Έκτοτε... (49 χρόνια), η Κύπρος έχει ξεχασθεί.... Δεν υπάρχει ούτε στους χάρτες του Σχολείου μας...
Λυπάμαι...

Αλλά εντούτοις... ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!!!... Γι' αυτό δημιούργησα αυτήν την ανάρτηση...   

Lamprini T.