Στην πόλη μου...
Έστριψα στην γωνία, με το αυτοκίνητο, από την λεωφόρο, και έσπευσα να πάω πίσω στο σπίτι, μιας που η μέρα θα ήτανε... πολύ ζεστή...
Αμ δε... Ο νεαρός είχε παρκάρει;... στην μέση του δρόμου. Δεν μπορούσα να προσπεράσω, αριστερά και δεξιά είχε αυτοκίνητα!
στην μέση του δρόμου
Τον βλέπω άνετο. Κοιτάω στα γρήγορα γύρω-τριγύρω, είχε πολλές θέσεις πάρκινγκ... αλλά... σαν την μέση του δρόμου, πουθενά... 
Περιμένω... στωικά...
Ο νεαρός μιλούσε στο κινητό, στο αυτοκίνητό του ήταν ανοικτό το πορτ παγκάζ. Ωραία, σκέφτηκα, θα βάλει τα πράγματα εκεί, και θα ελευθερωθεί ο δρόμος. Αμ δε!
Με το κινητό στο αυτί, φορτώνει ένα-ένα τα πράγματα που είχε βάλει στο πεζοδρόμιο. Βάζει το πρώτο, το δεύτερο, με κοιτάει. Καταλαβαίνει. Αφήνει κάτω το κινητό και με τα δύο χέρια πια, τοποθετεί πράγματα στο πορτ παγκάζ.
Έλα όμως που τα αντικείμενα ήταν πολλά, το πορτ παγκάζ μικρό... και εγώ... είχα χάσει πια την υπομονή μου (που τελευταίως... είναι ελάχιστη... .
.Γυρίζω πίσω, κάνω όπισθεν και φθάνω και πάλι στην Λεωφόρο. Τι ήθελα να την αφήσω; Μακάρι όλοι οι Λεωφόροι να οδηγούν στο σπίτι μου... αλλά που!...
Με λίγα λόγια κάνω έναν ωραίο κύκλο, και φθάνω στο σπίτι με κάτι λεπτά καθυστέρηση. Μπαίνω μέσα, αφήνω τα πράγματα, και... στο αιρ κοντίσιον αμέσως... ... ... !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου